Jak odtwarzacz DVD wybrać?
Każdy kto chciałby cieszyć się swoim własnym "mini kinem" powinien nabyć tzw. odtwarzacz DVD. Za jego pomocą odczytamy filmy, muzykę oraz zdjęcia z takich nośników, jak: płyty CD, DVD oraz pendrivy.
Na rynku istnieją także odtwarzacze przenośne z wbudowanym ekranem LCD, które wyglądem przypominają małe laptopy – o nich także dowiesz się w poniższym poradniku.
Spis treści
Rodzaje odtwarzaczy
Odtwarzacz stacjonarny DVD
Ten typ urządzenia wymaga podłączenia do telewizora lub monitora. Charakterystyczne są tutaj niewielkie gabaryty oraz przykuwający wzrok design. Modele z niższej półki kupimy już za 100 zł. Jednak za urządzenie o przyzwoitych parametrach musimy zapłacić około 200 – 300 zł.
Przykład odtwarzacza DVD: Sony DVP-SR760H
Nagrywarki DVD
Oprócz odtwarzania filmów potrafią także nagrywać audycje telewizyjne na płytę DVD, podłączony pendrive lub wbudowany dysk wewnętrzne – jeżeli oczywiście taki istnieje.
Przenośny odtwarzacz DVD
Jest to połączenie odtwarzacza DVD z ekranem LCD. Rozwiązanie idealnie sprawdzi się poza domem, np. w długiej podróży. Zwykle urządzenia tego typu posiadają także wejście USB, przez które możemy podłączyć pendrive. Wśród obowiązkowych złączy powinno się także znaleźć wejście słuchawkowe (mini jack). Oferowane na rynku modele dostępne są z ekranem od 4 do 10 cali.
Przykład przenośnego odtwarzacza DVD: DJIX 705-74
Rozpiętość cenowa odtwarzaczy przenośnych jest bardzo duża. Najtańsze modele kupimy za około 200 zł. Z kolei ceny najdroższych dochodzą do ponad 1 000 zł.
Obsługiwane nośniki danych
Kupując odtwarzacz należy szczególną uwagę zwrócić na rodzaje obsługiwanych nośników danych. Dzielimy je na: nośniki optyczne, dyski twarde oraz pendriv'y.
Nośniki optyczne
Płyty DVD
Istnieją dwie grupy płyt DVD: tylko do odczyty oraz z możliwością zapisu (jednokrotnego oraz wielokrotnego). Płyty DVD występują także jako nośniki jedno lub dwuwarstwowe, a także jako te z możliwością zapisu na jednej lub dwóch stronach.
| Standard | Średnica płyty | Liczba stron | Liczba warstw | Pojemność | Trwania filmu video MPEG-2 |
|---|---|---|---|---|---|
| DVD5 | 12 cm | 1 | 1 | 4,7 GB | 2 godziny |
| DVD9 | 12 cm | 1 | 2 | 8,5 GB | 4 godziny |
| DVD10 | 12 cm | 2 | 1 | 9,4 GB | 4 godziny |
| DVD18 | 12 cm | 2 | 2 | 17,08 GB | 7 godzin 15 minut |
Tylko do odczytu
Możemy je tylko i wyłącznie odczytywać – nie ma możliwości zapisywania na nich danych.
DVD-ROM
W tym formacie sprzedawane są już wytłoczone płyty, np. filmy.
Z możliwością zapisu
Istnieją również płyty, które mogą być jednokrotnie lub wielokrotnie zapisywane.
DVD-R
Możliwy jest tylko jednokrotny zapis. Pojemność tego nośnika, to 4,7 GB w przypadku zapisu jednostronnego lub 9 GB w przypadku dwustronnego.
DVD-R DL
Umożliwia jednokrotny zapis informacji na dwóch warstwach (Dual Layer).
DVD - RW
Płyta ta daje możliwość zapisywania i usuwania informacji (formatowanie) około 1 000 razy. Pojemność tej płyty DVD to 4,38 GB.
DVD+R
Nośnik optyczny umożliwiający jednokrotny zapis informacji (4,7 GB).
DVD+R DL
Nośnik optyczny umożliwiający jednokrotny zapis informacji na dwóch warstwach (Dual Layer). Pojemność wynosi tutaj 8,5 GB (4,7 GB na jedną warstwę).
DVD+RW
Umożliwia wielokrotny zapis informacji. Pojemność tego nośnika to 4,7 GB.
DVD-RAM
Płyty CD (płyta kompaktowa)
Obecnie rzadko stosowane do zapisu filmów – ze względu na niewielką pojemność (zwykle 700 MB).
Tylko do odczytu
Możliwe jest tutaj tylko i wyłącznie odczytywanie płyty – nie możemy na niej nic wypalić.
CD-ROM
Kilka lat temu filmy na płytach CD-ROM (VCD) często sprzedawane były jako dodatek do gazet. Obecnie zostały wyparte przez DVD-ROM (DVD-Video).
Z możliwością zapisu
Możliwy jest jednokrotny lub wielokrotny zapis – w zależności od standardu.
CD-R
Płyta jednokrotnego zapisu.
CD-RW
Możemy wielokrotnie kasować i nagrywać taką płytę - do 1000 razy.
Dysk twardy
Obecnie coraz więcej odtwarzaczy DVD wyposaża się w dysk twardy. Możemy na nim zapisywać różnego rodzaju filmy lub zdjęcia. Jeżeli zdecydujemy się na takie rozwiązanie, to przede wszystkim powinniśmy zwrócić uwagę na pojemność takiego nośnika. Na rynku dostępne są modele odtwarzaczy z dyskami od 100 do 500 GB (około 100 filmów DVD-Video).
Pendrive
Niektóre odtwarzacze DVD posiadają możliwość podłączenia pendrive'a i oglądania z niego bezpośrednio filmów – poprzez port USB.
Obsługiwane standardy audio-wideo
Standard odtwarzania dźwięku
DVD-Audio
Daje możliwość nagrywania muzyki na płytach DVD. Umożliwia zapis monofoniczny (jeden kanał), stereofoniczny (dwa kanały) lub przestrzenny 5.1 (5 kanałów oraz subwoofer). Standard oferuje częstotliwości próbkowania na poziomie: 44,1 kHz; 48 kHz; 88,2 kHz; 96 kHz; 176,4 kHz; 192 kHz oraz następujące rozdzielczości bitowe: 16 bitów; 20 bitów; 24 bity.
CD-Audio
Standard zapisu dźwięku na płycie CD. Wykorzystywane jest tutaj kodowanie PCM z częstotliwością próbkowania 44,1 kHz i rozdzielczością 16 bitów. CD-Audio umożliwia zapis stereofoniczny (dwa kanały) oraz monofoniczny (jeden kanał). Na płycie zmieścimy 74 minuty dźwięku.
WMA (Windows Media Audio)
Ten standard został zaprojektowany przez Microsoft. Miał być alternatywą dla MP3.
MP3
Jest to obecnie najpopularniejszy format kompresji dźwięku. Praktycznie wszystkie odtwarzacze DVD go obsługują.
Podstawowe informacje:
- 2 kanały dla MPEG-1 lub 5.1 w MPEG-2
- próbkowanie 16-48 kHz
AAC
Format ten miał z założenia zastąpić MP3. AAC przy podobnym stopniu kompresji, oferuje lepszą jakość niż poprzedni format.
Podstawowe informacje:
- obsługuje do 48 kanałów
- próbkowanie 8-96 kHz
Dolby Digital
Jest systemem dźwięku przestrzennego. Zwykle stosowany do zapisu ścieżki dźwiękowej na płytach DVD. Daje możliwość nagrywania na sześciu kanałach (jeden subwoofer) – 5:1.
Dolby Digital HD
Bardzo dobra jakość dźwięku o niskim stopniu kompresji w systemie 7:1.
Dolby Digital Plus
Trochę lepsze parametry dźwięku niż Dolby Digital. Dźwięk przestrzenny 5:1 (w Blu-ray 7:1, a teoretycznie do 15:1).
DTS (Digital Theatre Systems)
Czasami stosowany do zapisu ścieżek dźwiękowych na płytach DVD. Jakość dźwięku lepsza niż w Dolby Digital. Dźwięk przestrzenny 5.1.
DTS-HD
Bardzo dobra jakość dźwięku dzięki bezstratnej kompresji. Dźwięk 5.1 (w Blu-ray do 7.1)
Standardy odtwarzania wideo
DVD-Video
Podstawowy standard umożliwiający zapis filmów na płycie DVD.
Logo DVD-Video
Podstawowe informacje:
- System plików: UDF 1.02 albo UDF / ISO Bridge UDF 1.02
- Format zapisu wideo: MPEG-2 (najczęściej wykorzystuje się rozdzielczość 720×576 dla obrazu w systemie PAL lub 720×480 dla NTSC).
- Zapis dźwięku: PCM, Dolby Digital (AC-3) lub MPEG-1 Audio Layer-2 (MP2).
Możliwości standardu DVD-Video:
- Długość filmu: ponad 2 godziny z wysoką jakością
- Proporcje obrazu: 4:3 lub 16:9
- Ilość różnych napisów: 32
- Ilość ustawień kamery: 9
- Dodatkowe możliwości: tworzenie prostych gier, menu startowe
Video CD (VCD)
Umożliwia zapis filmu na płycie CD. Często podaje się, że jakość Video CD odpowiada jakości kasety VHS. Nie jest to prawdą, ponieważ jakość Video CD jest gorsza niż VHS. Dodatkowym mankamentem VCD są artefakty blokowe pojawiające się w dynamicznych scenach.
Logo Video CD (VCD)
Podstawowe informacje:
- Format zapisu wideo: MPEG-1 (najczęściej wykorzystuje się rozdzielczość 352x288 dla obrazu w systemie PAL lub 352x240 dla obrazu w systemie NTSC).
- Zapis dźwięku: MPEG-1 Audio Layer II
Możliwości standardu VCD:
- Długość filmu: 80 minut
- Proporcje obrazu: 4:3
- Dodatkowe możliwości: proste menu z podrozdziałami lub możliwością wyboru konkretnej sceny
SVCD
Standard zapisu filmu, który bardzo przypomina VCD – SVCD zapewnia trochę lepszą jakość.
Podstawowe informacje:
- Format zapisu wideo: MPEG-2
- Rozdzielczość: 480x576 (PAL) lub 480x480 (NTSC)
- Zapis dźwięku: MPEG-1 Audio Layer-2
DivX
Umożliwia kompresję wideo, która jest zgodna ze standardem MPEG-4 część 2. Na zwykłej płycie CD (700 MB) możemy zapisać aż do 90 minut filmu i to w jakości, która niewiele różni się od jakości DVD-Video (kompresja MPEG-2).
XviD
Kompresja zgodna ze standardem MPEG-4 część 2. Standard podobny do DivX, lecz rozpowszechniany na licencji GNU General Public License. XviD zapewnia trochę lepszą jakość kompresji niż DivX.
RMVB
Umożliwia bardzo duży stopień kompresji wideo – dwukrotnie większy niż DivX, jednak o gorszej jakości. RMVB wykorzystuje strumienie danych o zmiennej przepustowości - VBR.
WMV
Ten format został opracowany przez Microsoft.
Zdjęcia
Część odtwarzaczy DVD pozwala na odczytywanie zdjęć. Jeżeli zdecydujemy się na taką możliwość, to ważne aby obsługiwany był przede wszystkim format: JPG - spotykany jest np. w aparatach cyfrowych. Opcjonalnie odtwarzacz może również wspierać: PNG oraz GIF.
Funkcje
| Funkcje | Opis |
|---|---|
| Napisy oraz polskie znaki diakrytyczne | Znaczna część filmów, zwłaszcza tych w formatach DivX, XviD lub RMVB, odtwarzana jest wraz z napisami, które często znajdują się w dodatkowych plikach (przeważnie .txt). Dlatego powinniśmy zadbać, aby odtwarzacz obsługiwał zewnętrzne napisy wraz z polskimi znakami diakrytycznymi |
| Formaty obrazy | Dobrze, aby odtwarzacz umożliwiał przechodzenie pomiędzy różnymi formatami obrazu. Zwykle wystarczy nam wybór pomiędzy formatem 4:3 a 16:9 |
| Wybór kąta kamery | Czasami producent filmu umożliwia oglądanie wybranych scen pod różnymi kątami. Do skorzystania z tej funkcji potrzebne jest specjalne urządzenie – zwykle opcja ta aktywowana jest za pomocą przycisku angle na pilocie |
| Menu w języku polskim | Przydatne dla osób nieznających języka angielskiego |
| Blokada rodzicielska | Niektóre odtwarzacze wyposaża się w zabezpieczenie, które chroni przed niepowołanym uruchomieniem urządzenia. W praktyce blokada sprowadza się do konieczności wpisywania określonego ciągu cyfr przed uruchomieniem odtwarzacza |
| TV Virtual Surround | Pozwala na uzyskanie efektu dźwięku przestrzennego w głośnikach telewizora – skutki tego są jednak dalekie od dedykowanego systemu |
| Szukanie fragmentów / przewijanie | Przyspieszanie oraz zwalnianie filmu; przeskakiwanie do konkretnych scen |
Interfejsy
Odtwarzacze DVD do komunikacji z telewizorem wykorzystują różnego rodzaju interfejsy. Różnią się one rodzajem przesyłanego sygnału (analogowe, cyfrowe), a także jego jakością (rozdzielczością): 480i, 480p, 576i, 576p, 720p (HD Ready), 1080i (HD), 1080p (Full HD).
Powyższe wartości oznaczają ilość poziomych linii obrazu. Warto jeszcze wspomnieć o oznaczeniach i (obraz z przeplotem - ang. interlaced) oraz p (skanowanie progresywne - ang. progressive scan). Otóż i oznacza, iż poziome linie parzyste wyświetlane są naprzemiennie z nieparzystymi – dla ludzkiego oka może to przybierać formę migotania obrazu. Z kolei litera p informuje, iż wszystkie linie poziome generowane są w tym samym czasie – zapewnia to dużo lepszą jakość.
Pamiętajmy także, iż najpierw należy sprawdzić jakimi wejściami dysponuje nasz telewizor - zwykle w starszych modelach będzie to Eurozłącze, a w nowszych HDMI – a później dopiero szukajmy odtwarzacza z odpowiednimi wyjściami.
| Złącze | Uwagi | Zdjęcie | ||
|---|---|---|---|---|
| HDMI | Najpopularniejsze złącze do transmisji cyfrowej w ostatnim czasie. Sygnał jest nieskompresowany, co zapewnia bardzo dobrą jakość. Przenosi również dźwięk. Złącze: cyfrowe / do 1080p |  | ||
| Eurozłącze (SCART) | Daje możliwość przesyłania analogowego sygnału pomiędzy telewizorem, a odtwarzaczem. Eurozłącze posiada doprowadzone sygnały: audio (mono i stereo), RGB, composite oraz S-Video. Przenosi również dźwięk. Złącze: analogowe / do 576i |  | ||
| Złącze S-Video | Oddzielono tutaj luminancję (jasność obrazu) od chrominancji (nasycenie obrazu). Nie przenosi dźwięku. Złącze: analogowe / do 480i |  | ||
| Wyjście komponentowe (ang. Component video) | Złącze to tworzą trzy kable z wtykami – tzw. cinche. Każdy kabel posiada inny kolor (czerwony, niebieski, zielony). Nie przenosi dźwięku, chyba że dołączymy dodatkowy kabel - cinch stereo. Złącze: analogowe / do 1080p |  | ||
| Wyjścia audio | Umożliwia podłączenie do odtwarzacza DVD zewnętrznych głośników. Zwykle jest to złącze stereo. Popularny jest również dźwięk w systemie 5.1 lub 7.1. Często spotykane jest także wejście na słuchawki |  | ||
| Złącze USB | Złącze umożliwia podłączenie pamięci typu pendrive |  |
Opinie o produktach