Jaką kamerę cyfrową kupić?

miniDV / DV

Kasety miniDV oraz DV z wyglądu przypominają kasety VHS – są jednak od nich dużo mniejsze. Obecnie na rynku można spotkać zaledwie kilka modeli kamer zapisujących film na tego typu nośnikach – miniDV / DV powstało w połowie lat 90. XX wieku i obecnie uważane są za przestarzałe.

Nagranie z kamery cyfrowe miniDV / DV do komputera przesyłamy za pomocą złącza IEEE 1394 (FireWire) – obraz o rozdzielczości 720x576 w formacie PAL. Jeżeli komputer nie posiada takiego interfejsu, to istnieje możliwość zakupu specjalnego kontrolera FireWire, który podpinamy do złącze PCI na płycie głównej.

Do zapisania 60 minut potrzebujemy: 3 600 sekund × 3,6 MB = 12 960 MB, czyli 12,7 GB.

Płyta DVD

Wykorzystanie płyt DVD w kamerach cyfrowych cieszy się obecnie znikomą popularnością. Właściwe, to tego typu urządzenia możemy kupić jedynie na rynku wtórnym.

Stosowane tutaj płyty DVD mają mniejszą średnicę oraz pojemność niż normalnie (8 cm / 1,4 GB). Z tego też względu pomieścimy na nich tylko pół godziny filmu w standardowej jakości. Jest to stosunkowo niewiele jak na obecne standardy.

Jednak i tutaj możemy się dopatrzeć pewnych pozytywów. Aby obejrzeć film nie musimy martwić się jaki interfejs wykorzystać, bo wystarczy wyjąć płytę z kamery i uruchomić ją w dowolnym odtwarzaczu DVD – mimo mniejszych rozmiarów taka płyta będzie pasować.

Dysk twardy (HDD)

Mogą posiadać bardzo dużą pojemność – nawet do 240 GB. Pozwala to pomieścić nagrania o znacznej długości. Dla przykładu dysk 240 GB jest w stanie zapisać 22 godziny nagrania w bardzo wysokiej jakości (Full HD - 1920 × 1080) lub nawet 61 godzin w trybie Long Play (720 x 480).

Jednak dyski twarde mają pewną istotną wadę, która sprawia, że zainteresowanie kamerami w nie wyposażonymi jest znikome. Po pierwsze dyski takie mają w swojej budowie elementy mechaniczne, co sprawia, iż potrzebują znaczną ilość energii. Po drugie mogą ulec uszkodzeniu nawet podczas niewielkich wstrząsów. Wszystko to sprawia, iż dysk HDD jako nośnik danych w kamerach jest bardzo mało popularny, chociaż znajdziemy kilka modeli na rynku.

Nagrania z takiej kamery przesyłamy za pomocą kabla USB – po podłączeniu urządzenia komputer wykrywa go jako dysk zewnętrzny. Dlatego możemy swobodnie kopiować pliki oraz je usuwać.

Pamięć wbudowana flash

Kamery wykorzystujące tego typu nośniki cieszą się bardzo dużą popularnością. Pamięci flash są niewielkie, zużywają znikomą ilość energii, a mimo tego mogą dysponować zadowalającymi pojemnościami – np. 64 GB. Pozwala to zapisać prawie 15 godzin w trybie HQ (Wysoka jakość) lub ponad 22 godzin w jakości standardowej.

Nagrany film przegramy na komputer za pomocą kabla USB. Podłączone w ten sposób urządzenie zostanie wykryte jako pamięć zewnętrzna.

Karta pamięci

Są rodzajami pamięci flash. W przeciwieństwie do pamięci wbudowanej mogą być bez przeszkód wyjmowane z kamery (ze specjalnego slotu), np. w celu zapisania zawartości na komputerze (odczytywane w specjalnym czytniku), lub wymieniane na inne karty, np. takie o większej pojemności – mogą mięć nawet do 64 GB

Kamery z możliwością zamontowania karty pamięci są obecnie najczęściej spotykane na rynku. Zwykle występują w połączeniu z pamięcią wbudowaną flash. Przykładowo możemy spotkać konfigurację 32 GB pamięci wbudowanej flash + wejście na kartę pamięci do 64 GB.

Wśród kart dominują SD/SDHC/SDXC. Rzadziej spotykane są karty MS (Memory Stick) – w kamerach Sony.

Przetwornik

Przetwornik, to jeden z najistotniejszych elementów kamery - spełnia podobną funkcję co matryca w aparacie cyfrowym. Najważniejszym zadaniem przetwornika jest przetwarzanie padającego światła w impulsy elektryczne. Tak wygenerowane napięcie daje podstawy do stworzenia obrazu cyfrowego.

Obecnie istnieje kilka rodzajów przetworników, np. MOS, 3MOS, CMOS, CCD oraz 3CCD, jednak najczęściej spotykane są:

• CDD
• CMOS
• MOS

Matryce CCD są wolne w działaniu (należy zawsze czytać całą matrycę - nawet gdy chcemy odczytać jeden piksel. Dlatego zużywają również więcej prądu niż CMOS, co powoduje konieczność częstszego ładowania baterii. Jednak w CCD zauważalne są mniejsze szumy niż w CMOS.

Na rynku dostępne są też matryce typu MOS. Mają one łączyć zalety CCD oraz CMOS.

W droższych modelach montuje się nawet 3 przetworniki jednocześnie, np. 3CCD. Takie rozwiązanie owocuje lepszych odwzorowaniem kolorów, gdyż każdy z przetworników zajmuje się przetwarzaniem jednej z trzech barw RGB (Red, Green, Blue).

Rozdzielczość

Rozdzielczość, to nic innego jak ilość punktów tworzących obraz. Zwykle podaje się ją jako ilość linii w pionie (rozdzielczość pozioma) oraz w poziomie (rozdzielczość pionowa). Przykładem może być rozdzielczość 700×500px, co oznacza, że obraz posiada 700 kolumn oraz 500 rzędów. Wraz ze wzrostem rozdzielczości obraz będzie dysponował większą szczegółowością.

Klatki / sekundę

Rejestrując film zapisujemy tak naprawdę sekwencję następujących po sobie obrazów. Większość kamer na rynku pozwala na nagrywanie z ilością od 10 do 60 klatek (obrazów) na sekundę. Dla porównania film w kinie, to 24 kl./s, a w telewizji (PAL/SECAM - 25 kl./s; NTSC jest to 29,97 kl./s).

Zbyt mało klatek (poniżej 20) spowoduje, iż film będzie wyświetlany skokowe - coś jak pokaz slajdów. Z kolei im klatek więcej, tym obraz będzie bardziej płynny oraz ostry.

Istnieją kamery, które potrafią nagrywać nawet kilka tysięcy klatek na sekundę. Film taki może być później spowalniany bez utraty płynności (ang. slow motion). Tego typu sprzęt wykorzystuje się zwykle w profesjonalnych zastosowaniach – np. w relacjach sportowych.

Megapiksele

Często rozdzielczość podaje się w tzw. "megapikselach". Co ona oznacza? Otóż jest to po prostu ilość punktów z jakich składa się obraz. Najlepiej wyjaśnić to na przykładzie. Kamera cyfrowa HD Ready z rozdzielczością 1280×720px posiada 1280 linii w pionie oraz 720 w poziomie. Obraz tworzony jest więc przez 1280 × 720 = 921 600 punktów. Skąd jednak te megapiksele? Mega jest przedrostkiem w układzie SI, który oznacza wielokrotność o mnożniku 1 000 000. Tak więc 921 600 punktów jest tym samym co 921 600 / 1 000 000 = 0,9216 Mega. Żeby nie było nieporozumieniem dodaje się do mega słowo piksele. Zwykle ilość punktów się zaokrągla i w tym przypadku podalibyśmy, że nasz sprzęt, który nagrywa w rozdzielczości 1280 x 720px, posiada 0,9 megapikseli.

Często w specyfikacjach znajdziemy podejrzanie duże wartości megapikseli, np. 16 Mpx. Skąd się one wzięły? Otóż producenci zwykle w ten sposób podają rozdzielczość wbudowanego aparatu cyfrowego (liczone w ten sam sposób), a nie kamery.

Zoom

Istnieją dwa rodzaje zoomu. Jeden z nich (optyczny) należy brać pod uwagę. Drugi (cyfrowy) nie ma większego znaczenia.

Zakres ogniskowej

Ma on ścisły związek z zoomem optycznym. Jest to wartość maksymalnej oraz minimalnej ogniskowej jaką możemy ustawić. Przykładem może być zakres 37-1075mm. Im wartość ogniskowej ma większą wartość, tym kąt widzenia jest węższy, a tym samym przybliżenie jest większe.

Jasność obiektywu

Parametrem, na który również powinniśmy zwrócić większą uwagę jest jasność obiektywu. Parametr ten informuje nas o ilości światła jaka dostaje się przez obiektyw do "wnętrza kamery". Jasność obiektywu mierzymy jako stosunek ogniskowej obiektywu do średnicy obiektywu (przesłona jest maksymalnie otwarta).

Jasność obiektywu podajemy w formacie f/x. Obecnie poleca się jasność na poziomie f1,6 -0 f1,8. Im wartość ta jest mniejsza, tym obiektyw dysponuje większą jasnością.

Stabilizator obrazu

Jest on mniej lub bardziej zaawansowanym układem, który ma na celu zminimalizowanie drgań powstałych podczas nagrywania filmów, a które powodują rozmycie obrazu. Drgania mogą powstawać podczas kręcenia ujęć w ruchu (gdy idziemy) lub podczas filmowania z dużym zbliżeniem (drżenie ręki). Zwykle spotykamy dwa typy stabilizacji obrazu.

Aparat fotograficzny

Jest to obecnie standard. Wbudowane aparaty dysponują zwykle dużo wyższą rozdzielczością niż rozdzielczość możliwych do nagrywania filmów. Aparaty tego typu robią zwykle dobrej i bardzo dobrej jakości zdjęcia, jednak ustępują na tym polu dedykowanym aparatom cyfrowym.

Wbudowany GPS

Niektóre kamery, zwłaszcza te turystyczne (sportowe), wyposażone są w moduł GPS. Dzięki temu wraz z filmem zapisywane są również współrzędne miejsca, w którym się aktualnie znajdujemy.

3D

Na rynku możemy spotkać kilka modeli kamer, które mogą rejestrować obraz 3D. Urządzenia takie wyposażone są w 2 obiektywy, które rejestrują dwa przesunięte względem siebie obrazy (zobacz więcej o widzeniu przestrzennym - oko patrzy mózg widzi).

Wodoodporność

Istnieją kamery, które są wodoodporne. Maksymalne zanurzenie w zależności od modelu może wahać się od 1,5 do nawet 70 metrów.

Projektor

Na rynku możemy spotkać kamery, które pełnią także funkcje projektora. Urządzenia takie pozwalają na nagrywanie filmów, a potem na ich wyświetlanie na ścianie (ekranie) jak w normalnym projektorze.